وبسایت : http://www.saqlainfoundation.org ایمیل : info@saqlainfoundation.org آدرس: ایران، قم المقدسہ، نیروگاہ (توحید) اول جواد الآئمہ ، ۱۸ متری قدس ، کوچہ ۱۰ ، فرعی ۱ (فرعی شھید مصطفی خمینی) ، پلاک ۱۰۶ |
|||
شماره کتاب: | 1295 | ||
نام کتاب: | تنزیه الانبیاء و الائمة (ع) |
||
مصنف: | شریف المرتضی علم الهدی ؛ تحقیق : فارس حسون الکریم | ||
موضوع: | کلام و عقائد BP203 | ||
شماره استاندارد بین المللی کتاب
(ISBN): |
964-424-911-9 | ||
تعداد جلد: | 1 | ||
شماره قفسه: | |||
تعریف کتاب: | نزیه الانبیاء و الائمة کتابی کلامی در اثبات عصمت پیامبران و امامان نوشته سید مرتضی علم الهدی (۳۵۵ـ۴۳۶ق.). سید مرتضی در این کتاب بحثهای راجع به عصمت پیامبران را به تفصیل آورده اما در مورد عصمت امامان، برای تفصیل مطالب، به کتاب الشافی فی الامامة که نوشته خود اوست ارجاع داده است. وی رساله کوتاهی به نام رسالة فی العصمة نیز دارد. کتاب به شکل پرسش و پاسخ تنظیم شده است. با اینکه تنزیه الانبیاء به موضوعی اعتقادی میپردازد، به سبب مسائل نحوی و بلاغی و لغویای که در بر دارد، شایسته است که جزو کتابهای ادبی نیز به شمار آید. ین کتاب در ۱۸۹ صفحه، در ایران به چاپ سنگی رسیده است. مسائل مختلف این کتاب به نقطه مرکزی بحث و خلاف بین امامیه و معتزله در مسأله عصمت انبیاء منتهی میشود، امامیه میگویند: انبیاء هیچ گاه مرتکب گناه نخواهند شد، چه گناه بزرگ و چه گناه کوچک، و چه قبل از نیل به مقام نبوت و چه بعد از آن، ولی معتزله تنها ارتکاب گناهان کبیره، و یا صغیرهای را که موجب استخفاف شود برایشان محال میدانند و اما ارتکاب گناهان صغیرهای را که موجب استخفاف نگردد چه قبل از نیل به مقام نبوت و چه بعد از آن برایشان تجویز میکنند. این کتاب بار دیگر در سال ۱۳۵۲ه در نجف به چاپ رسیده است. سید در قسمت مهم این کتاب همّ خود را بر صرف ظواهر آیات و یا احادیث نبویهای که از آنها نسبت خطا و گناهان کوچک بر پیغمبران استفاده میشود به کار برده است و نیز امامان شیعه امامیه را -چنان که مقتضای مذهب ایشان است- چون پیغمبران معصوم دانسته و حکم به حسن سیرت همه آنان کرده است. سید در این کتاب مسائلی را به کتاب الشافی و رساله المقنع فی الغیبة خود ارجاع داده است. این کتاب را تتمهای است که عبدالوهاب الحسینی -که از افاضل قرن نهم و اوائل قرن دهم است- آن را تألیف نموده است. تنزیه الانبیاء شامل مقدمه و دو بخش کلی است: بخش اول در تنزیه انبیا و بخش دوم در تنزیه ائمه. |