 |
وبسایت : http://www.saqlainfoundation.org ایمیل : info@saqlainfoundation.org آدرس: ایران، قم المقدسہ، نیروگاہ (توحید) اول جواد الآئمہ ، ۱۸ متری قدس ، کوچہ ۱۰ ، فرعی ۱ (فرعی شھید مصطفی خمینی) ، پلاک ۱۰۶ |
||
| شماره کتاب: | 1753 | ||
| نام کتاب: | شرح حکمۃ الاشراق شھروردی |
||
| مصنف: | محمود بن مسعود کازرونی | ||
| موضوع: | فلسفه و کلام و عقائ | ||
| شماره استاندارد بین المللی کتاب
(ISBN): |
964-7874-73-1 | ||
| تعداد جلد: | 1 | ||
| شماره قفسه: | |||
| تعریف کتاب: | با نظری هر چند اجمالی به تاریخ فلسفه در هشت قرن اخیر در ایران میتوان دو تجلی متفاوت از مکتب اشراق را مشاهده کرد: نخست خود تعالیم این مکتب که سرچشمه آن کتابهایی نظیر حکمه الاشراق و هیاکل النور شیخ شهاب الدین سهروردی است و دیگری نفوذ این مکتب در نحله های فلسفی پس از خود مانند حکمت متعالیه صدرالمتألهین. سهروردی در ابتدای کتاب خود حکمه الاشراق تذکر می دهد که اقدام وی در نوشتن این کتاب "اصرار برخی از اصحاب معنوی او بوده است که مکرراً از او خواسته اند تا آنچه او در خلوت از طریق ذوق و مکاشفه برایش حاصل شده به صورت مکتوب بنگارد". سهروردی تأکید میکند که حصول حکمت اشراق از طریق برهان صرف به دست نمی آید. به نظر او در اصول اساسی علم انوار بزرگان گذشته حکمت مانند هرمس، افلاطون، سقراط و حکمای ایران باستان نظیر جاماسب و بوذرجمهر با وی همراه و هم عقیده اند. کتاب "شرح حکمه الاشراق" در واقع یکی از آثاری است که میتوان آن را در چارچوب تجلی نخست مکتب اشراق دانست که میکوشد اندیشه اشراقی را طرح کند. این کتاب شامل متن حکمه الاشراق و دو شرح اساسی بر آن در نسلی بعد از او توسط قطب الدین شیرازی و شمس الدین محمد شهرزوری است که هر دو علاوه بر این تفاسیر، اثری دایره المعارف گونه در فلسفه نگاشته اند که رنگ قوی اشراقی دارد یعنی دره التاج و الشجره الالهیه. چاپ سنگی شرح قطب الدین شیرازی بر حکمه الاشراق به انضمام تعلیقات صدرالمتألهین در سال 1315 قمری با تصحیح مرحوم شیخ اسدالله یزدی (از مدرسین حکمت در مشهد) به چاپ رسید. تنها چاپ جدید از این کتاب و بدون تعلیقات نیز به اهتمام دکتر مهدی محقق صورت گرفته است است. سید محمد موسوی ویراستار این کتاب علاوه بر این دو مورد به نسخه های دیگری نیز مراجعه کرده، هر چند هیچیک را به عنوان نسخه اصل در نظر نگرفته است. وی همچنین به حواشی ملاصدرا، آقا علی مدرس و سید جلال الدین آشتیانی در ویرایش این کتاب توجه داشته است. |
||