کتابخانه مدرسه علمیه ثقلین قم
تلفن :۰۰۹۸۲۵۳۸۸۲۱۶۵۹

وبسایت : http://www.saqlainfoundation.org ایمیل : info@saqlainfoundation.org
آدرس: ایران، قم المقدسہ، نیروگاہ (توحید) اول جواد الآئمہ ، ۱۸ متری قدس ، کوچہ ۱۰ ، فرعی ۱ (فرعی شھید مصطفی خمینی) ، پلاک ۱۰۶
شماره کتاب: 2088
نام کتاب: المقنع فی الامامة
مصنف: عبیدالله بن عبدالله الاسدآبادی
موضوع: امامت BP223
شماره استاندارد بین المللی کتاب
(ISBN):
تعداد جلد: 1
شماره قفسه: I-15-6-14
تعریف کتاب: «المقنع في الامامة» نوشته عبدالله سُدّ آبادى، كتابى است به زبان عربى در اثبات امامت اميرالمؤمنين على عليه‌السلام و يازده فرزند ايشان.

كتاب حاضر مشتمل بر مقدمه‌اى، به قلم سيد محمدرضا حسينى جلالى، مقدمه‌اى به قلم محقق اثر؛ آقاى شاكر شبع، مقدمه مؤلف و نه فصل مى‌باشد.

غالب كتاب‌هاى كلامى از پيچيدگى تعبير برخوردارند كه البته اين پيچيدگى با توجه به نوع مباحث كلامى امرى طبيعى به‌نظر مى‌رسد؛ اما در كتاب حاضر مؤلف از ساده‌ترين و روان‌ترين عبارات در بيان مقاصد خويش بهره برده است.

مؤلف تلاش نموده كه در احتجاجات خود به بديهيات و مشهورات استناد جويد. از اين رو مى‌توان محتواى كتاب را در سه بخش اصلى تقسيم‌بندى نمود:

1-مؤلف در اين اثر كوشيده كه امر امامت را با استناد به عقل به اثبات رساند. وى ضرورت اتصاف امام به صفات كماليه را از راه عقلى به اثبات رسانده و سپس يادآور شده كه راهى جز مراجعه، به نص شرعى براى شناخت اين صفات در بين نيست، چرا كه اين صفات بر ديگران پوشيده است و خود پيامبر اكرم(ص) در قول و عمل خويش به بيان اين صفات پرداخته، از اين رو امام بعد از خويش را با بيان صفات و ويژگى‌هاى كمالى، مشخص و معين ساخته است.

2-وى همچنين تلاش كرده كه با مراجعه به قرآن كريم آياتى كه از آن‌ها مى‌توان به تعيين امام راه يافت را بيان نمايد.

3- و در نهايت مجموعه‌اى از اخبار مشهور كه بر مدعاى وى دلالت دارد، را بيان نموده است.

ويژگى ديگر اين اثر اين است كه مؤلف در بسيارى موارد به تكرار مباحث با عبارتى جديد مى‌پردازد تا به فهم مطلب و درك آن از سوى خواننده مدد رساند.

وى همچنين از برخى اشعار طبقه اول از صحابه كه در جريان حوادث مربوط به امر جانشينى پيامبر اكرم(ص) بوده و يا شاعرانى كه بعد از آن زمان مى‌زيسته‌اند و ليكن شعر ايشان از قوت و شهرت برخوردار بوده است، در انتهاى فصول كتاب براى اثبات مدعاى خويش بهره برده است. به عنوان نمونه در اين مورد به اشعارى كه مؤلف از عباس بن عبدالمطلب، خزيمة بن ثابت انصارى، حسّان بن ثابت، قيس بن سعد بن عباده و... نقل كرده اشاره نمود.