 |
وبسایت : http://www.saqlainfoundation.org ایمیل : info@saqlainfoundation.org آدرس: ایران، قم المقدسہ، نیروگاہ (توحید) اول جواد الآئمہ ، ۱۸ متری قدس ، کوچہ ۱۰ ، فرعی ۱ (فرعی شھید مصطفی خمینی) ، پلاک ۱۰۶ |
||
| شماره کتاب: | 2413 | ||
| نام کتاب: | اللمع فی تصوف |
||
| مصنف: | ابو نصر سراج طوسی مترجم: مهدی مجتبی | ||
| موضوع: | عرفان B275 | ||
| شماره استاندارد بین المللی کتاب
(ISBN): |
964-331-13-9 | ||
| تعداد جلد: | 1 | ||
| شماره قفسه: | |||
| تعریف کتاب: | نام کامل کتاب، «اللمع فی التصوف» است و با نام مختصرش (اللمع)، شهرت دارد، البته در برخی نسخه‌های چاپی کتاب، عنوان «اللمع فی تاریخ التصوف الاسلامی» ذکر شده، اما چنین عنوانی، درست و شناخته شده نیست و با محتوای کتاب نیز مطابقت چندانی ندارد کتاب، به زبان عربی و تالیف ابو نصر، عبدالله بن علی سراج طوسی است. زمان تالیف کتاب، مشخص نیست، اما بنا بر احتمال یکی از پژوهش گران، بین سال‌های ۳۴۰ تا ۳۶۰ ق، بوده است. [۱] کتاب، در موضوع احوال و مقامات و منازل سیر و سلوک است و در واقع یک دوره کامل عرفان عملی را در بر می‌گیرد و به پرسش‌های گوناگون در باره سنن و آداب تصوف و آموزه‌ها و سخنان جنجالی و شطحیات صوفیان، پاسخ می‌دهد. گستردگی این موضوعات، به حدی است که می‌توان «اللمع» را دایرةالمعارف دانش و اخلاق و عقاید صوفیانه تا قرن چهارم دانست. [۲] گویند سراج، با تالیف «اللمع»، برای نخستین بار علم تصوف را تدوین کرد. [۳] کتاب اللمع، در زمانی نوشته شد که فشارها و مشکلات بسیاری برای صوفیه پدید آمده و حتی برخی از صوفیان، مانند حسین بن منصور حلاج در سال ۳۰۹ ق، محاکمه و اعدام شده بودند. این وضعیت، نویسندگان صوفی را واداشت که از عقاید و اعمال خود دفاع کنند. از سوی دیگر، انحرافات اعتقادی و اباحی گری عملی برخی از مدعیان تصوف، دفاع پذیر نبود و عارفان و صوفیان در صدد برآمدند که حساب خود را از آنان جدا سازند. [۴] ؛ به همین جهت، ابو نصر سراج در «اللمع» سعی بلیغی کرد تا بین شریعت و طریقت، صلح و سازش برقرار سازد و با تفسیر و تحلیل دینی، اندیشه‌ها و رفتارهای متصوفه را پذیرفتنی و معقول و آنان را پیرو سیره و سنت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم معرفی کند و لذا سرتاسر این اثر، مستند به آیات قرآن کریم و احادیث است؛ به طوری که شاید مجموع آیات مکرر استفاده شده در متن کتاب، به اندازه مجموع آیات قرآن باشد این اثر اصیل و معتبر عرفانی [۶] [۷] که بسیار مفید و جالب [۸] و منسجم و منظم [۹] است، به چهارده بخش اصلی تحت عنوان «کتاب» تقسیم شده و هر کتاب، حاوی چند باب است و در مجموع، شامل ۱۶۲ باب می‌شو |
||