وبسایت : http://www.saqlainfoundation.org ایمیل : info@saqlainfoundation.org آدرس: ایران، قم المقدسہ، نیروگاہ (توحید) اول جواد الآئمہ ، ۱۸ متری قدس ، کوچہ ۱۰ ، فرعی ۱ (فرعی شھید مصطفی خمینی) ، پلاک ۱۰۶ |
|||
شماره کتاب: | 536 | ||
نام کتاب: | الجامع الصحیح و هو السنن الترمذی ج1 |
||
مصنف: | محمد الترمذی | ||
موضوع: | حدیث عامه BP117 | ||
شماره استاندارد بین المللی کتاب
(ISBN): |
|||
تعداد جلد: | 5 | ||
شماره قفسه: | S-31-1-10 | ||
تعریف کتاب: | الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي، اثر ابوعیسى محمد بن عیسى بن سوره، با تحقیق احمد محمد شاکر، یکى از معروفترین کتب روایى اهل سنت است که به زبان عربى نوشته شده است. نام این کتاب بهصورتهاى مختلف نقل شده است، از جمله: «جامع الترمذی»، «السنن»، «جامع»، «صحیح الترمذی» و «الجامع الکبیر». یادآورى مىشود که «عبدالفتاح ابوغده» در کتاب خود نام درست سنن یا جامع ترمذى را اینگونه مىنویسد: «الجامع المختصر من السّنن عن رسولالله(ص) و معرفة الصحیح والمعلولِ و ما علیه العمل». بهخوبى روشن نیست نویسنده در چه زمانى گردآورى جامع را آغاز کرده و چند سال این کار بهدرازا کشیده است؟ تنها چیزى که در دست است، سخنى است که «ابن النقطه» گفته؛ او مىگوید: «فرغ من کتابته یوم الأضحى من سنة 270ق». اگر این سخن درست باشد و ده سال را براى گردآورى جامع در نظر بگیریم، باید در حدود 260ق، کار را آغاز کرده باشد. این دیدگاه را با کمک گرفتن از سخن ذهبى مىتوان تقویت کرد؛ چراکه او در «تاریخ الإسلام» مىگوید: «و قال عبدالمؤمن بن خلف النسفی: قرئ علیه «الجامع» فی دارنا بنسف و أنا صغیر ألعب»؛ ضمیر در «علیه» به ترمذى بازمىگردد. باتوجه به اینکه «عبدالمؤمن» در (257ق) چشم به جهان گشوده و باتوجه به سخن او، مىتوان با اطمینان بیشترى گفت که او گردآورى جامع را بین سالهاى 260 تا 265ق آغاز کرده؛ یعنى در حدود پانزده تا بیست سال پیش از مرگش. کتاب با مقدمه مفصلى از محقق آغاز و مطالب در شش جلد تنظیم شده است. کتاب دربردارنده تقریبا پنج هزار حدیث مىباشد. در مقدمه، ابتدا به بررسى نسخ کتاب پرداخته شده و سپس، اطلاعاتى پیرامون نحوه تصحیح و تحقیق کتاب ارائه گردیده و در پایان، زندگىنامه مفصلى از نویسنده، ذکر شده است. برخى ویژگىهاى جامع ترمذى را مىتوان در امور زیر خلاصه نمود: 1.اولین کتاب حدیثى است که در آن به حدیث «حسن» اشاره شده است؛ 2.داراى حسن ترتیب و عدم تکرار است؛ 3.یادآورى سخنان صحابه، تابعین، مذاهب فقها و استدلال آنها در مسائل فقهى است؛ 4.انواع حدیث از صحیح و حسن و ضعیف و غریب و... در آن بیان شده است؛ 5.اسامى راویان و القاب و کنیههاى آنها توسط ترمذى یادآورى شده است. از دیگر ویژگىهاى جامع ترمذى آن است که آن را شش نفر از شاگردانش روایت کردهاند که عبارتند از: 1.محمد بن احمد بن محبوب؛ 2.ابوسعید هیثم بن کلیب شاشى؛ 3.ابوذر محمد بن ابراهیم؛ 4.ابومحمدحسن بن ابراهیم قطّان؛ 5.ابوحامد احمد بن عبدالله تاجر؛ 6.ابوالحسن فزارى. |